dupiate forum :: Zobacz temat - TANSPLANTACJE czyli przeszczepy narządów.

Jestem ciekawy waszego zdania na ten temat.Bo jedni mówią że to nie etyczne a inni że to oszukiwanie śmierci.!!!!!! :ok: :ok: :ok:

Dołączyła: 25 Maj 2005 Skąd: ...

Mówią głupotki :kwasny: gdyby jakakolwiek część mnie mogła się na coś przydać po mojej śmierci to byłabym szczęśliwa. Szczególnie, że mnie i tak już by się już na nic nie przydała. I nie żebym była jakąś wielką samarytanką, ale miło by było wiedzieć, że coś ze mnie żyje dalej w kimś, że komuś uratowała życie lu zdrowie.

Dołączył: 02 Lis 2005

Ja jestem Ciagle nieokreslony ale jakby cos to czemu nie?? Mam nawet w plecaczku na rower oryginalnie wszyta karteczke ze zgoda na wykorzystanie organow, ale jeszcze jakos nie wypelnilem...

Dołączyła: 25 Wrz 2005 Skąd: Sośnica

Jak najbardziej jestem na tak.
Jesli mozna komus w ten sposob pomoc i jakby darowac zycie to czemu nie.
Wiem ,ze to trudna decyzja, szczegolnie rodzicow, ktorych dzieci sa sztucznie podtrzymywane przy zyciu, tylko po to aby mogli sie zgodzic lub nie..........Dzieki takiej zgodzie inne dziecko bedzie mogło powrocic do zdrowia i zyc.........

Wiem, ze jako matka napewno modlilabym sie by taka pomoc nadeszla....zeby ktos zdecydowal sie na oddanie narzadow, tylko dlatego by ktos inny mogl zyc.

Ze swojej strony nie myslalam o tym....hmmmm.....

wiem jednak, ze tacy ludzie sa wielcy.....

w sumie to szkoda by mi bylo zeby ktos mi serducho wycinal albo nerke :P
jakby to mialo komus pomoc to lepiej niech to zrobia bez mojej wiedzy :niepewny:
a ze po smierci nie bede mogl decydowac to sprawe zostawiam swojej rodzinie, niech oni decyduja, ja sie boje :]

a mi sie wydaje ze przeszczep organow to taka transfuzja krwi tylko ze krok dalej, transfuzja krwi nie jednemu czlowiekowi uratowala zycie, banki krwi kozystaja z dobroczynnosci dawcow, w zasadzie ten sam proces ma miejsce w przypadku przeszczepu organow,

jestem na tak

swojego czasu myslalem nad wytatulowaniem sobie malego znaczka w malo widocznym miejscu majacy na celu wyrazenie woli oddanie organow, niestety nie udalo mi sie to,

skoro moge w ten sposob uratowac zycie? dlaczego mam sie nie zgodzic ...

---

etyka ? religia ? nie bede sie wdawal w polemike

Imię: Piotr Dołączył: 02 Sty 2005 Skąd: Lotników

Oświatczenie woli to mam przy sobie zawsze w portwelu juz od roku nosze :) a portwel mam zawsze przy sobie :) rodzina tez poinformowana ;)

Dołączyła: 27 Mar 2006 Skąd: Gliwice-Trojkat

Gmeras, :ok: ja także nosze na karteczce wpisane, że zgadzam się na to... podobno nawet niepełnoletni może się zgodzić:P Ojciec też wie,że jak cos to po smierci mnie do cięcia pod skalpel.Jesli to miałoby uratować komuś życie to jestem zdecydowanie na TAK:)

Temat transplantacji w naszym biednym kraju to temat tabu!!!!!Ciemnota i zacofanie intelektualne powoduje to że ludzie boją się mówic na ten temat,bo myślą że po śmierci ciało im zostanie i wszystkie organy będą im potrzebne.A pismo mówi "z prochu powstałeś , w proch się zamienisz". :przestraszony: :przestraszony:

Imię: Piotr Dołączył: 02 Sty 2005 Skąd: Lotników

Dołączyła: 10 Sie 2006 Skąd: z sąsiedztwa

Po co robale mają zjeść moje podroby. Wolę, żeby moje serce dalej biło w kimś innym i gromadziło w sobie dobre uczucia. Ostatni dobry uczynek dla bliźniego... Jakie to piękne

również jestem jak najbardziej na tak, jets to rewelacyjna szansa żeby podarowac komuś życie wtedy gdy dla mnie nie byłoby już szans. z kolei gdybym musiła decydować czy oddać jakąś część bliskiej mi osoby wachałabym sie ogromnie, żal i smutek w tych okrutnych chwilach są chyba silniejsze niż chęc pomocy obcej osobie. Musze jeszcze nad tym pomyśleć. :|

Sprawa transplantacji bez znaczenia w jakim kraju, jest sprawa trudną.
Wiadomo, że wiekszość osób zgodzi się na to by po śmierci pobrać ich organy dla ratowania czyjegoś życia. Ja równiez mam przy sobie oswiadczenie woli, w którym wyraziłam na to zgodę i moja rodzina o tym wie, ale łatwo podjąć decyzje jeżeli chodzi o siebie samego, inaczej jest gdy ma sie podjąć ta decyzje za bliską osobę która co prawda resztkami sił,pod respiratorem ale jeszcze żyje, jest ciepła i ma sie nadzieje że jednak zdaży się cud. W takiej sytuacji nie wiem co bym zrobiła i rozumiem rodziny które sie na to nie zgadzają. I nie wydaje mi się żeby to dla nich był temat tabu, walczą z kostucha o życie bliskiego.

mojego mozgu to niech lepiej nie biora ale wszystko co ponizej pasa to pewnie sie przyda komus :D

Dołączyła: 17 Cze 2006 Skąd: Gliwice

Dołączyła: 27 Gru 2004 Skąd: okolice Gliwic

Jeśli tylko coś się nada to tak ...reszte spalić
Jak myśle ,ze po mojej śmierci moje serce jeszcze pracowałoby dla kogoś ,moja nerka dalej filtrowała ,moja siatkówka oka jeszcze dawała wizje ...robi mi się jakoś tak fajnie ,ze mogłabym się na coś przydać ,dla kogoś po mojej śmierci :)

Imię: Piotr Dołączył: 02 Sty 2005 Skąd: Lotników