dupiate forum :: Zobacz temat - Czy potafimy kulturalnie sie rozstawać i kończyć związki?

Dołączyła: 09 Sie 2006 Skąd: katowice

W naszym życiu nie jednokrotnie zdarza sie ze rozstajemy sie z ukochaną osobą z takich lub innych powodów.Odchodzi od Ciebie Twoj ideał bo znalazł kogoś innego. Jak sie zachowujemy? czy rwiemy włosy z głowy i wyjemy całymi nocami ? czy potrafimy kulturalnie rozstac sie z partnerem? Ciekawa jestem Jak Wy sie rozstawaliście i zamykaliście jakis rozdział w swoim życiu>

Lepiej nie gadac :/
Za kadym razem bylo wiele lez i nieprzespanych nocy ale kultura zachowana, nie mam wroga z zadnego z moich bylych panow, nie musimy przed soba uciekac na druga strone ulicy a to juz cos.

Dołączyła: 25 Maj 2005 Skąd: ...

Dołączył: 06 Paź 2006 Skąd: Z Nienacka

Mialem to za soba.Nie powiem,ze jest to latwe ale mimo tego utrzymuje troszke kontkat z ta osoba.Osobiscie jednak uwazam ze po takim rozstaniu potrzeba obojgu czasu na przemyslenie czy bedziemy w stanie byc z byla partnerka,partnerem na stopie przyjacielskiej

Dołączył: 06 Mar 2007

Hmmm no ja zostałem "porzucony" będąc w wojsku - czyli tzw.gwóźdź do trumny. Żeby to jeszcze było na zasadzie rostania, ale nie - nagle zero listów, zero smsów (czasy kiedy rozmowy były za drogie :P) no i po jakimś czasie kartka od kumpla, że to koniec (nie nie, on się nie zabrał za moją ex, po prostu mnie uświadomił, chociaż trochę za późno).
Ja się nigdy nie rostałem z kobietą w "normalny" sposób. Zawsze były jakieś dziwne akcje. Szszszsz rany mam nadzieję, że więcej mnie to nie spotka

Ciezko jest sie rozstawac ( mozna powiedziec) kulturalnie.....bo przeciez zawsze jest zal, jakies pretensje do drugiej osoby i szukania winy wszedzie tylko nie u siebie samego.
Chyba wazne jest jednak to, ze gdy minie ten zly czas, mozna znow ze soba porozmawiac, podczas spotkania nie uciekac ale usiasc, spytac sie co slychac i widziec usmiech u drugiej osoby.....szkoda jednak, ze tak malo ludzi tak potrafi

Dołączył: 17 Sty 2007 Skąd: ?abędy

da się i można.
warunek: obydwie osoby muszą tego chcieć.
czasem lepiej po prostu o tym pogadać, dojrzeć do tego.
zrobić to teraz, niż męczyć się za kilka miesięcy.
potem są kwasy, kłótnie, kłamstwa, chore sytuacje.

tak kiedyś miałem. na początku nie widywaliśmy się w ogóle, teraz jest luz.
spotykamy się czasem na piwie, chodzimy na koncerty, czasem młoda opowiada mi o swoim facecie, jaki jest, czego by chciała, a ja potrafię słuchać i zawsze coś tam jej odpowiem.

zależy mi na niej, jej zależy na mnie.
ale wiem, że nie ma opcji, żebyśmy byli kiedykolwiek razem, za duża różnica charakterów.

W moim przypadku jezeli chodzi o rozstania, hmm .... Nie moge powiedziec ze nie bylo zgrzytów .... Mialam nawet przypadek gdzie udzial miala policja, bo nie szlo dojsc do normalnego konsensusu .... Policja pojechala, emocje opadly a my nadal bylismy razem tylko ze to byl juz poczatek konca .... To byl dlugi i ciekawy zwiazek. Choc dzis nie jestesmy juz razem ... Kazde z nas zastanawia sie co by bylo gdyby .... Ogolnie na dzien dzisiejszy nie utzrymujemy kontaktu .... To byla gleboka ale toksyczna milosc ....

Imię: Madzia Dołączyła: 02 Lip 2006 Skąd: Bełk

Hm... Moi rodzice się kłócili, obwiniali się nawzajem. Nie rozstawali sie jak ludzie. Do teraz nie mogą się porozumieć, choć przeszło rok minął. Rozmawiają półsłówkami, a kiedy ich zabraknie zapada niezręczna cisza...

Było dużo placzu, krzyków i alkoholu...

Ja, rozstajac sie z moim byłym zrobiłam to prosto z mostu - zasłużył sobie po zdradzia. Jestesmy kumplami(bo to w końcu sąsiad). Tylko dlaczego znam mnóstwo ludzi, którzy nei potrafili się zachowac kulturalnie?! Ja to zrobiłam. On też. Wiedział jak sprawa wygląda i tyle...

moje rozstanie z bylym chlopakiem mialo przebieg prawie traumatyczny. po poltora roku mieszkania razem, nagle przez przypadkowa rozmwoe na gg dowiedzialam sie, ze od 2 tyg spotyka sie z inna dziewczyna, ktora zna mnie z opowiesci jako... wspollokatorke :zdziwko: . moja reakcja byla bardzo emocjonalna ale chcialam mu dac szanse. nie chcial i wyszlo na to, ze on zrywa nas zwiazek. niestety kiedy ja zaczelam sobie ukladac zycie z kims innym (moj narzeczony :zawstydzony: ) co wlasciwie stalo sie dosc szybko, bylemu sie odwidzialo i zaczal mnie szantazowac. wymyslil np. ze rozpowie wszystkim moim znajomym, ze bylam prostytutką albo, ze mi podrzuci jakies prochy i nakabluje policji. wszystko to dlatego, ze zaczelam byc naprawde szczesliwa a jemu sie w zyciu nie uklada po tym wszystkim.

po takich przezyciach trudno uwierzyc, w dobra wole ludzi :zalamany:

Dołączyła: 25 Maj 2005 Skąd: ...

niestety nie jemu jednemu się udało wpaść na taki idiotyczny pomysł - może zdyskredytowanie kogoś w oczach znajomych (i nieznajomych), naopowiadanie o kimś niestworzonych historii to dla kogoś, kto został za przeproszeniem kopnięty w d... forma rewanżu albo jakiegoś idiotycznego zadośćuczynienia albo wybielenia siebie samego w oczach innych :kwasny:

i racja - ktoś taki jest prawdziwym burakiem

Imię: Bożydar :] Dołączył: 31 Lip 2005 Skąd: G-ce

Hmmm... popieram trunks, chociaż czasami widać pewne problemy drugiej osoby, ale i tak się w to nie wierzy. Czasami ktoś kto ma problemy sam ze sobą, potrafi wszystko obrócić przeciwko drugiej osobie, zwalić całą winę, byleby nie wyszły te jego własne problemy, wady. Nawet jeśli jest pełno świadków różnych sytuacji, nawet jeśli osoby z zewnątrz widziały "chorą sytuację" w jakimś związku, to i tak ten ktoś będzie szedł w zaparte i zarzucając drugiej osobie dyskredytowanie i kłamstwa sam będzie obrabiał komuś tyłek. A nie może po prostu się zamknąć i żyć własnym nowym "szczęśliwym" życiem? Może to radosne próbować kogoś zniszczyć? No tak, żeby tylko prawda nie wyszła na jaw to trzeba drugą osobę ukazać w jak najgorszym świetle.

Dołączyła: 25 Maj 2005 Skąd: ...

Imię: Bożydar :] Dołączył: 31 Lip 2005 Skąd: G-ce