dupiate forum :: Zobacz temat

Dołączyła: 28 Paź 2004 Skąd: Gliwice

W sumie ja z mężem jesteśmy tego przykładem. Poznaliśmy się pod koniec listopada i już planowaliśmy wspólne życie :) W lutym zamieszkaliśmy razem, w lipcy ślub.
Oboje byliśmy po wieloletnich związkach (4-5 lat).

oo skads to znam takie zwiazki :) moze taki zybki slub to jest takie jakies swoiste zapotrzebowanie stalego zwiazku... albo po prostu zegar biologiczny na tyle powaznie "stuka" ze jak stuknie do glowy to sie czasem chlapnie cos dziwnego. Prawde mowiac to kwestia malzenstwa po bardzo krotkim okresie "rozpoznawczym" to bardzo ryzykowna gra... ale kto nie ryzykuje ten nie wygrywa :)

Dołączyła: 28 Paź 2004 Skąd: Gliwice

W sumie decyzja o małżeństwie to ryzykowna gra :)

ja dobrze wiem, hihih z doswiadczenia, ze bywa tak, ze bardzo szybko sie wie, ze sie chce z ta osoba spedzic reszte zycia, ale czy szybka decyzja o malzenstwie jest hmmmm rozsadna...
oczywiscie podziwiam takie pary, nie potepiam:) zycze wszystkim powodzenia i wytrwalosci ( kaszanna Tobie takze :hyhy: ) , ale mam takie wrazenie, ze znajac sie krotko, biorac slub i zamieszkujac razem dopieo wtedy zaczynamy poznawac dokladniej te druga osobe i nierzadko okazuje sie, ze jest "inna"- trudniejsza we wspolzyciu, niz nam sie wydawalo po tych kilku randkach przedslubem...i co wtedy, rozczarowanie?!?! na co zrzucic wine? hmmmm

Dołączyła: 28 Paź 2004 Skąd: Gliwice

Tylko że znając osobę nawet parę lat też można się rozczarować. Moja dobra koleżanka była z facetem 8 lat. Rozwiedli się po 6 miesiącach małżeństwa.
Zresztą wychodzę z założenia że rozwody są dla ludzi :rotfl:

Dołączyła: 28 Paź 2004 Skąd: Gliwice

Jak nie zaryzykujesz to się nie dowiesz :) Kiedyś też tak myślałam, że trzeba najpierw poznać dobrze człowieka a wszystko odwróciło się do góry nogami.

wiem, wiem ryzyk -fizyk:)

z drugiej strony, zeby nie wyszlo, ze jestem dewota, ze 10-letnim stazem narzeczenstwa:) przed slubem i inicjacja w noc poslubna :) hehe calkiem sprawnie to u mnie poszlo :rotfl:

Dołączył: 21 Lis 2004 Skąd: Gliwice

ja uwazam ze idealnie byloby byc ze soba 2-4lat i pomieszkac troszke ze soba,
Ale co zycie przyniesie tego nigdy nie wiadomo

Jako doświadczona w tym względzie osoba ( a przynajmnie tak mi się wydaje :)) powiem że nawet wspolne mieszkanie przed ślubem nie jest gwarancją na to że po ślubie bedzie tak samo zawsze cudnie. Ludzie z wiekiem się zmieniają, rodzą sie nowe sprawy, konflikty, a chociazby pojawią sie dzieci, których wcześniej nie było. Kobieta zaczyna dzielić swój czas na faceta i dzieci, facetowi sie to nie podoba, powstaja corazczęstrze awantury i zarzuty że " zmieniłaś/łeś się "

Cytat:

Kobieta zaczyna dzielić swój czas na faceta i dzieci, facetowi sie to nie podoba, powstaja corazczęstrze awantury i zarzuty że " zmieniłaś/łeś się "

hihihi bez dzieci tak tez nierzadko bywa ;) mysle, ze to kwestia rozmow, jak ludzie ze soba nie rozmawiaja o swoich pragnieniach, oczekiwaniach, o tym, jak odbieraja siebie nawzajem- zawsze sa konflikty i zawsze beda :kwasny: niestety

jak nie ma dzieci to nie dzieli tego czasu który spędza w domu na dzieci, tylko poświęca go facetowi

"Malzenstwo , a dlugosc czlonka przed sakramentalnym TAK" ?
anius byle byl aktywny

Dołączyła: 30 Mar 2005 Skąd: okolice

Przed ślubem mieszkaliśmy ze sobą 3 miesięce, a związek trwał 5 i pół roku. :P

Dołączył: 31 Lip 2004 Skąd: Gliwice

Dzień dobry:)
Znam parę osób, które po bardzo krótkim okresie narzeczeństwa są małżonkami do dziś, A czasu minęło dużo od poznania się i ślubu. Niektórym w przyszlym roku trzaśnie 30 lat szczęścia i radości :D

ehhhhhhhhh:) wiem nie ma recepty na sukces w tej dziedzinie :rotfl:

A ja tak ostatnio sie zaczelam zastanawiac nad potrzeba tego malzenstwa.... praktycznie ono nic nie zmienia moze tylko tyle ze nazwisko i tytulowanie sie "maz i zona"... czasem dopiero po slubie "wychodzi szydlo z worka" takze... dochodze do wniosku, ze mnie na chwile obecna obraczka na palcu nie jest potrzebna... i jakos juz mnie do tego nie ciagnie.

Moim zdaniem zmienia bardzo duzo...