dupiate forum :: Zobacz temat

Smutno tu jakoś :(

kisia :) nie wydaje mi sie :) to przeszlosc... teraz jest znacznie lepiej :) tylko ze wzielam sie za pisanie zupelnie czegos innego :) wiersze to nie moj zywiol :)

Imię: Wojtek Dołączył: 07 Cze 2005 Skąd: Zubrzyque

pisz piosenki... :)

bocianu kiedys pisalam :) ale nie mam jednak wyczucia aby pod muzyke pisac tekst :)

Imię: Wojtek Dołączył: 07 Cze 2005 Skąd: Zubrzyque

zawsze mozna najpierw pisac tekst,
a pozniej pod niego muzyke ;)

bocianu tak :) mozna :) z tym, ze moje teksty sa "rozne" aby nie powiedziec "dziwne" :)

Imię: Wojtek Dołączył: 07 Cze 2005 Skąd: Zubrzyque

to chyba lepiej, niz mialyby byc "nijakie" :)
próbke miałem.
pisz dalej :)

bocianu heheheheee :) wedle zyczenia :)

Dołączył: 10 Maj 2005 Skąd: Gliwice

No no no... jestem pod wrażeniem :hyhy: .Po przeczytaniu kolejnego Twojego wiersza poczułem że blednę przy blasku Twojej twórczości.Może udzielisz mi kilku lekcji?Chciałbym Ci jakoś dorównać.

Harnaś eeeee... khem... to mnie teraz zatkales... :zawstydzony: rada... pisz co czujesz :D bedzie dobrze :)

Cytat:

rada... pisz co czujesz bedzie dobrze

iii pisz jak piszesz Harnasiu :D

Aither chyle czola dla Twojego talentu :padam: :padam: :padam:

Szamanka e tam talentu... jak czlowieka rozrywa zlosc czy rozpacz to potem tak ma :) ale dziekuje :) :*

Rano otwieram zmęczone i napuchnięte oczy
Zerkam przelotnie przez okno i widzę jak Ona kroczy
Unosi w górę wzrok swój pusty i chłodny
I przeszywa me ciało niczym wiatr w dzień niepogodny
Stanęłam w bez ruchu zamroczona dziw widokiem
Po chwili poczułam jak oczy me zalewają się mrokiem
Na podłogę padłam z hukiem wielkim i bólem
Poczułam jak ciało i dusza odgradzają się grubym murem
Poczułam dreszczyk i lekki chłód na twarzy
Zamknęłam oczy a jasność i ciepło mi się marzy
Twoje chłodne dłonie na mym czole spoczęły
A mych uszu Twe cierpkie słowa jak strzała dosięgły
„Wstań zabłąkana duszo niechże ci pokażę
Oto waga a na niej Twoje życie właśnie ważę
Stań na czele mych szeregów ciemności armie
A Twój los nie skończy się niczym Anieli marnie”
Uniosłam wzrok na wagi ramiona wykute złotem
A twarz i me ciało oblało się zimnym potem
Wstaje wolno z ziemi niczym podlany kwiat
A u mych stóp powstał krwi i ognia wyraźny ślad
Chwile dobre i złe widzę w swej pamięci
Ach... jak ta ciemna strona tak bardzo kusi i nęci
W niebo zalane jasnym światłem spojrzałam
Ostatnie chwile, jakie w tym życiu miłe miałam
Zacisnęłam pieść mocno i zamknęłam oczy
Czułam chłód, dreszcz i stopę, co w krwi juz broczy
Ciemność otuliła jak jedwab mą postać i serce
Które z radością Ona trzymała już w ręce
Poczułam ogień w sobie i ból całego świata
A mą duszę krępuje jakaś piekielna krata
I tak stałam się Ciemności Aniołem Jej sługą
Chodzę za Nią a me skrzydła ciągną się czarną smugą
Chodzę i zbijam, kogo Ona chce i pokaże
Sprzeciwić się Jej jakoś nie odważę
Czasem spoglądam w duszy jaśniejszą stronę
Chcę powrócić... tak bardzo chcę, ale nie mogę.

Dołączył: 25 Cze 2005 Skąd: Obrońców Pokoju

no no no... naprawdę ciekawe....
niewniem czemu tak późno dotarłem do tego tematu....
Najbardziej spodobał mi się pierwszy i ten tu powyżej, ostatni....

<troche smutno się zrobiło>

:) bo to jest smutne :) tesknota za czyms czystym milym i jasnym za czyms cieplym ;) ale niestety jedna moja decyzja ani dobra ani zla... wiec teraz przygladam sie, marze ale to cieplo jest juz dla mnie nieosiagalne :) to wlasnie ma przedstawiac ostatni wiersz... a pierwszy... nie skomentuje tego.

Dołączył: 25 Cze 2005 Skąd: Obrońców Pokoju

Aither, bardzo ciekawe metafory :padam: :) no stanowczo nie jest to wiersz tak zwanego typu częstochowskiego ;)

ziutek997, oj przestan normalnie mnie zawstydzasz :)

Dołączył: 25 Cze 2005 Skąd: Obrońców Pokoju

tak :P